In weer en wind

Het was een dag die absoluut niet geschikt was om het water op te gaan; harde wind, hoge golven, regen. Desondanks kwamen er veel boten. Iedereen, zonder uitzondering, was doorweekt en onderkoeld.

Tussen al die hulpbehoevende mensen zijn degenen die geen hulp vragen er vaak het ergst aan toe. We hebben maar een brancard in onze warme bus. De regen en wind blijft de mensen op het strand onverminderd afkoelen. We bedekken elke vluchteling zo snel mogelijk met emergency blankets. Die doen we onder de natte kleren direct op de huid, dan geeft het de meeste warmte, het isoleert en voorkomt verdere afkoeling. Het duurt meestal een tijd voor de transportbus naar het opvangkamp er is. In de tussentijd geven we de mensen droge kleding. Klappertandend kleden ze zich om, midden op het strand of in een achterbak. Er waren echter zoveel mensen vandaag dat we kleding tekort kwamen. Ze bedankten ons desondanks, met dikke natte omhelzingen en koude kussen op onze wangen.

Aan de noordkant van het eiland is ook heel wat gebeurd. Een overvolle boot had motorpech midden op zee. Onderaan de achterkant van het schip zat een gat waar de patrijspoort had moeten zitten. Als je er doorheen keek zag je een ruim stampvol met vrouwen en kinderen, met een laag water erin. De temperatuur daarbinnen was 40-50 graden geworden door de kapotte motor. Het kantelrisico was groot maar door de goede acties van onze lifeboat-helden leest niemand over deze 154 mensen in de krant.

Een andere boot die de lifeboat begeleidde bevatte vluchtelingen die slaven waren geweest van IS. Bij IS mag je meerdere slaven hebben als je ze maar goed behandelt. Dagelijks werden ze verkracht.