Aanzuigende werking
Blijf op de hoogte en volg Danielle
16 Oktober 2016 | Malta, Malta
Een man uit Eritrea wordt uit het water gehaald. Hij bezit niet meer dan de onderbroek die hij draagt. Hij vertelt zijn verhaal. Een verhaal dat mijn voorstellingsvermogen ver te boven gaat
Twee jaar lang is hij al onderweg. Hij verliet zijn land in de hoop geld te kunnen verdienen voor zijn achterblijvende familie. Om de Sahara te doorkruisen kocht hij een plek in de achterbak van een truck. De truck zat zo vol dat de mensen de hele reis moesten staan, vier dagen lang. Ieder kreeg 1,5 lt water, niet meer dan dat. Als het water werd afgenomen door een ander had je pech. Als je van de truck afviel door zwakte of slaap had je pech. De truck stopte niet.
Bij een grens werden al zijn spullen afgenomen. Het geld wat hij in zijn onderbroek genaaid had werd er niet zachtzinnig uitgesneden en liet een groot littelken op zijn buik na.
Libië was het ergst. Migranten worden gebruikt als slaven, voor dwangarbeid. De smokkelaars zijn 'eigenaar' van de mensen. Vrouwen worden aan de lopende band verkracht en onderling uitgeruild. Een mensenleven betekent weinig anders dan een machtsmiddel en geld.
Op een willekeurig moment worden mensen naar het strand gebracht. Dit kan na een maand zijn of na jaren. Nobody knows. De mensen worden in zandholen gedreven en moeten soms dagen wachten zonder eten of drinken, tot de Libische kustwacht weg is. Soms komen er in die dagen groepen langs die de holen plunderen en mensen vermoorden. Soms zijn dit kindsoldaten van 10-15 jaar oud.
Overlevenden worden op de boot gedwongen. Als je weigert word je doodgeschoten en vervangen door een ander.
Dit is een van de verhalen achter de termen aanzuigende werking en gelukszoekers. Er is geen weg terug op deze route. Het is dit of de dood.
Twee jaar lang is hij al onderweg. Hij verliet zijn land in de hoop geld te kunnen verdienen voor zijn achterblijvende familie. Om de Sahara te doorkruisen kocht hij een plek in de achterbak van een truck. De truck zat zo vol dat de mensen de hele reis moesten staan, vier dagen lang. Ieder kreeg 1,5 lt water, niet meer dan dat. Als het water werd afgenomen door een ander had je pech. Als je van de truck afviel door zwakte of slaap had je pech. De truck stopte niet.
Bij een grens werden al zijn spullen afgenomen. Het geld wat hij in zijn onderbroek genaaid had werd er niet zachtzinnig uitgesneden en liet een groot littelken op zijn buik na.
Libië was het ergst. Migranten worden gebruikt als slaven, voor dwangarbeid. De smokkelaars zijn 'eigenaar' van de mensen. Vrouwen worden aan de lopende band verkracht en onderling uitgeruild. Een mensenleven betekent weinig anders dan een machtsmiddel en geld.
Op een willekeurig moment worden mensen naar het strand gebracht. Dit kan na een maand zijn of na jaren. Nobody knows. De mensen worden in zandholen gedreven en moeten soms dagen wachten zonder eten of drinken, tot de Libische kustwacht weg is. Soms komen er in die dagen groepen langs die de holen plunderen en mensen vermoorden. Soms zijn dit kindsoldaten van 10-15 jaar oud.
Overlevenden worden op de boot gedwongen. Als je weigert word je doodgeschoten en vervangen door een ander.
Dit is een van de verhalen achter de termen aanzuigende werking en gelukszoekers. Er is geen weg terug op deze route. Het is dit of de dood.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
