Schoon schip maken

We varen met de RIB de haven uit en ik bereken bij elke jacht ongemerkt het aantal mensen dat op het dek zou passen. Nog geen 24 uur op deze missie en nu al gebrainwashed.

In het vliegtuig vroeg de jongen naast me of ik op vakantie ging. Ik antwoordde dat ik ging werken op een boot. 'Ow een cruiseboot! Leuk joh!' Vandaag hebben we onze intrek genomen op die 'cruiseboot'. De Golfo Azzurro, een schip waar enkele dagen geleden nog zoveel vluchtelingen op zaten dat je geen stap kon verzetten zonder op iemand te staan, waar mensen in omstebeurt ruimte kregen om te kunnen liggen, waar reddingsdekens werden gedeeld en waar mn voorgangers 60 urige werkdagen gedraaid hebben.

Afgelopen week zijn er hier in twee dagen  11.000 mensen van de Middellandse zee gered. De overkant hadden ze nooit kunnen halen. De boten bevatten niet genoeg brandstof om Italië te bereiken.

Onze eerste dagen staan in het teken van voorbereiding, onderhoud, schoon schip maken en training.
Vandaag heb ik geleerd om de RIB te besturen. Bij reddingen vaart de RIB naar de boot met vluchtelingen en doet de arts daar een eerste triage. Mensen worden vanaf de boot aan boord genomen van de RIB en naar de Golfo Azzurro gebracht. Dat is een hele uitdaging. Mensen zijn in paniek of springen in het water, de rubberboten zijn instabiel, de houten boten zijn hoog en groot. De RIB moet precies goed gepositioneerd worden, in de wind, steady met de voorkant van de RIB tegen de boot gedrukt. Zo kunnen de vluchtelingen een voor een aan boord worden geholpen en wordt voorkomen dat mensen ongecontroleerd aan boord springen en de boot kapseist.

Geen overbodige luxe dus, die training. Terwijl we met de RIB-boot langs touristen op waterscooters scheuren, kan ik nog niet echt zeggen dat ik levens red. Maar varen kan ik!