Vrijwilligers en de Griekse economie
Blijf op de hoogte en volg Danielle
01 Maart 2016 | Griekenland, Lesbos
Op sommige dagen zijn er meer vrijwilligers dan vluchtelingen bij een bootaankomst. Ja, dat vinden we zelf ook een beetje gênant. Andere momenten is het weer zo druk dat je overal tegelijk moet zijn.
Er zijn veel organisaties actief op Lesbos. De samenwerking is goed. Iedereen heeft zn specialiteiten en werkterreinen. We hebben goede afspraken en protocollen om alles zo rustig en professioneel mogelijk te laten verlopen. Toch zijn er ook mensen die zich daar niet erg mee bezig houden. Met verbazing zie ik soms hoe hulp bieden uitloopt op gekkigheid; elkaar inhalen om als eerste bij een boot zijn, hulpverlening blokkeren om de zieligste foto's te kunnen maken of perse kindjes willen vasthouden. Die laatste categorie noemen we 'babygrabbers': vrouwen die vluchtelingbaby's willen vasthouden. Bij een bootlanding pakken ze de baby aan uit handen van de ouder en lopen ermee weg. Het is daarna een heel gezoek naar zo'n kindje. Intussen wordt het mooi in het roze of blauw gestoken in de achterbak van hun auto. De babygrabbers zijn soms zo gefocust op hun idealen dat ze kindjes die al droge kleren hebben gekregen weer uitkleden en hun eigen meegebrachte kleren aandoen. Dat onderkoelde kinderen dan opnieuw aan de kou blootgesteld worden daarbij vergeten...
Veel natuurlijker verloopt de samenwerking met de bewoners van Lesbos. We helpen elkaar. Zo zijn er de zelfbenoemde 'dirty women'; griekse vrouwen die de natte achtergelaten kleding van de vluchtelingen meenemen om het daarna gewassen en gestreken aan de organisaties geven om uit te delen.
Wij proberen hen ook te helpen. Onze stichting koopt zoveel mogelijk dingen lokaal. Door de vluchtelingentoestroom ligt het toerisme totaal op zn gat. Het aantal boekingen is met 90% gedaald. De enige bron van inkomsten zijn de vrijwilligers. Toch proberen ze niet aan ons te verdienen. Elias, mijn favoriete besnorde koffieman, schuift me graag een kopje koffie toe als ik in de te vroege morgen langs zijn tentje naar het kamp loop. Yiorgios maakt een extra ontbijtje ookal heb je al gegeten. Als we uiteiten gaan krijgen we gerechten van het huis omdat ze zo blij zijn dat we bij ze komen.
Tijdens een vrije middag lunch ik dan ook uitgebreid op een terrasje in de zon, met ouzo. Zo doe ik dan toch iets goeds. Ik steun de economie;-)
Er zijn veel organisaties actief op Lesbos. De samenwerking is goed. Iedereen heeft zn specialiteiten en werkterreinen. We hebben goede afspraken en protocollen om alles zo rustig en professioneel mogelijk te laten verlopen. Toch zijn er ook mensen die zich daar niet erg mee bezig houden. Met verbazing zie ik soms hoe hulp bieden uitloopt op gekkigheid; elkaar inhalen om als eerste bij een boot zijn, hulpverlening blokkeren om de zieligste foto's te kunnen maken of perse kindjes willen vasthouden. Die laatste categorie noemen we 'babygrabbers': vrouwen die vluchtelingbaby's willen vasthouden. Bij een bootlanding pakken ze de baby aan uit handen van de ouder en lopen ermee weg. Het is daarna een heel gezoek naar zo'n kindje. Intussen wordt het mooi in het roze of blauw gestoken in de achterbak van hun auto. De babygrabbers zijn soms zo gefocust op hun idealen dat ze kindjes die al droge kleren hebben gekregen weer uitkleden en hun eigen meegebrachte kleren aandoen. Dat onderkoelde kinderen dan opnieuw aan de kou blootgesteld worden daarbij vergeten...
Veel natuurlijker verloopt de samenwerking met de bewoners van Lesbos. We helpen elkaar. Zo zijn er de zelfbenoemde 'dirty women'; griekse vrouwen die de natte achtergelaten kleding van de vluchtelingen meenemen om het daarna gewassen en gestreken aan de organisaties geven om uit te delen.
Wij proberen hen ook te helpen. Onze stichting koopt zoveel mogelijk dingen lokaal. Door de vluchtelingentoestroom ligt het toerisme totaal op zn gat. Het aantal boekingen is met 90% gedaald. De enige bron van inkomsten zijn de vrijwilligers. Toch proberen ze niet aan ons te verdienen. Elias, mijn favoriete besnorde koffieman, schuift me graag een kopje koffie toe als ik in de te vroege morgen langs zijn tentje naar het kamp loop. Yiorgios maakt een extra ontbijtje ookal heb je al gegeten. Als we uiteiten gaan krijgen we gerechten van het huis omdat ze zo blij zijn dat we bij ze komen.
Tijdens een vrije middag lunch ik dan ook uitgebreid op een terrasje in de zon, met ouzo. Zo doe ik dan toch iets goeds. Ik steun de economie;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
